VAKİT YİNE AKŞAMDA
Vakit yine akşamda.
Komşu evlerin kapandı perdeleri bir bir.
Duvardaki gölgeler ışığa esir.
Hüzünlü şarkılar kalbe müessir.
Vakit yine akşamda.
Komşu evlerin kapandı perdeleri bir bir.
Kimimiz yorgunuz, kimimiz dargınız, kimimiz aç kim bilir?
“Kol kırılır yen içinde kalırmış” meğer.
İki eşik arası uzakta hayatlar, sersefil.
Vakit yine akşamda.
Komşu evlerin kapandı perdeleri bir bir.
Afili acıların rütbesi nakşedilmiş göğsümüze.
Gergefe dizilmiş kasvetli günlerimiz,
Ağlaşırız ince ince.
Vakit yine akşamda.
Komşu evlerin kapandı perdeleri bir bir.
“Meteliğe kurşun sıkar” müteessir.
Bir göz odada volta atar, fukaralığa esir.
Vakit yine akşamda.
Komşu evlerin kapandı perdeleri bir bir.
Denizlikte durmaz oldu kuşlar, kışlar üşüyor.
Senin de benim de payıma yoksulluk düşüyor.
Vakit yine akşamda.
Komşu evlerin kapandı perdeleri bir bir.
Zifiri yalnızlığa sukutuhayal gece.
Hicran bir şarkı hayat,
Yaşamak neyimize…
Mesut SAV